Yazdı, üretti, çok konuşuldu; bir yazarın portresi ve romanı: Ann Quin

Fakirlikle boğuşan, güneşli, kumlu ve isimsiz bir ülkedeki bu arayışta sevgilisi de kadına eşlik etmektedir ve adamın güncesinden parçalar ve kenar notları binlerce yıllık mitlerin gölgesinde anlatıya dahil olur. Pasajlar, yazarın Berg, Üç ve Triptikler adlı kitaplarından alışkın olduğumuz, türün sınırlarını sonuna dek zorlayan bir roman. Önemli eleştirmenlerin kitap için olumlu yorumlarına bakalım;

“Pasajlar, uzun zamandır hissetmediğim bir merak duygusu uyandırdı bende. Tanımlaması zor, sanki ergenlikte insanı yakıp tutuşturan o mutlak merak gibi, cinsel, tekbenci, melankolik, şiddetli, aç, dermansız ve sınırsız."

Claire-Louise Bennett-Eleştirmen

"Pasajlar’ı okumak berrak sulara bakmak gibi. Saydam ve kör edici bir şekilde sana yansıyor. Hareket halinde ve ne kadar derin olduğunu kestiremiyorsun. Belki orada bir ceset var. Belki de senin cesedin.”

Joanna Walsh- Yazar ve eleştirmen

Sayfa: 144

BİR KADININ HİKAYESİ

Pasajlar, işkence görüp öldürüldüğünden şüphelendiği kayıp erkek kardeşini arayan bir kadının hikâyesi. Fakirlikle boğuşan, güneşli, kumlu ve isimsiz bir ülkedeki bu arayışta sevgilisi de kadına eşlik etmekte... Adamın güncesinden parçalar ve kenar notları binlerce yıllık mitlerin gölgesinde anlatıya dahil oluyor.

HAYATINA SON VERDİ

Ann Quin, Üç’te kimi zaman noktalama işaretlerinden feragat ederek, kimi zaman günlük sayfaları veya ses kayıtları dökümleri iliştirerek metni eğip büker ve kendi kalıbına sokar.

Bunun sonucunda Virgina Woolf’un iç dünyasına, Anna Kavan’ın karanlığına, Fransa’daki Yeni Roman’ın tavrına, Samuel Beckett’in sayıklamalarına olan edebi yakınlıkların hemen fark edilebileceği ama özgünlüğünü alabildiğine koruyan bir roman ortaya çıkar. 1973’te, otuz yedi yaşında, tıpkı roman kahramanı gibi hayatına son verdi.